Aktualności, Religijne
W szczególny sposób dedykuję to opracowanie chrześcijanom wschodnim w Polsce – zarówno grekokatolikom, jak i prawosławnym, którzy często są zagubieni w morzu łacińskiej kultury religijnej i hedonistycznej rzeczywistości. Na przestrzeni czasu wielu naszych wiernych zostało wchłoniętych przez zachodnią tradycję kościelną, jak też przez sekularyzowany świat, ale wielu jeszcze można ocalić. Nie oznacza to, że autor zachęca do jakiejkolwiek walki o dominację jednego Kościoła nad drugim. Wszelka chęć dominacji jest obca chrześcijaństwu, ponieważ kłóci się z miłością, która jest jego istotą.
Aktualności, Religijne
Jednocześnie należy podkreślić, że kultywowana przez grekokatolików ortodoksyjna tradycja liturgiczna powoduje, że pomimo formalnego przyjęcia dogmatyki rzymskokatolickiej – na Soborze w Brześciu (1596), Zamościu (1720) i Lwowie (1891) – grekokatolicy nigdy nie opuścili orbity oddziaływania ortodoksyjnego Kościoła wschodniego i nie zatracili jego istoty, która wyraża się w życiu liturgicznym i modlitwie, co wynika z licznych wypowiedzi teologów prawosławnych
Aktualności
W tym miejscu dobrze jest się odwołać do słów metropolity Andrzeja Szeptyckiego: „u tych ludzi Wschodu (…) [grekokatolików, którzy przyjęli szkolną doktrynę teologiczną Kościoła łacińskiego – I.K.], budzi się nieraz głos wielu poprzednich pokoleń, jakiś atawizm głęboki jak sama natura, jakaś nieodparta nostalgia za tym, co przez wieki było dla ich przodków (…) [genetycznym wytworem modlitwy i wiary – I.K.] (…). Często po latach, często po kilku pokoleniach, idą za głosem krwi i chcą się stać z powrotem ludźmi Wschodu, którymi w rzeczywistości zawsze (…) byli (…). Jest w tradycji coś – sam nie wiem co – co stanowi siłę prawie równą sile natury i nie byłoby łatwo zastąpić tradycję krwi jakąś inną tradycją wychowania i formacji.
Aktualności
Czy tego chcą grekokatolicy jako przedstawiciele Katolickich Kościołów wschodnich, jak też prawosławni, czy też nie – ich Kościoły są ze sobą „naczyniowo połączone”, ponieważ posiadają „wspólny organ”, którym jest bizantyjska tradycja liturgiczna, stanowiąca serce obu naszych Kościołów. W konsekwencji należy pamiętać, że pomimo naszego czasowego zewnętrznego podziału organizacyjnego jesteśmy dogłębnie zjednoczeni w liturgii, która ujawnia i manifestuje istotę naszej wiary – życie z Chrystusem i w Chrystusie.
Aktualności, Religijne
W kontekście rozwoju życia duchowego metropolita Andrzej Szeptycki zauważył, że: „religia w naszych sercach jest jak roślina, która wymaga troskliwej pielęgnacji; kto nad tym rozwojem rośliny nie pracuje, kto jej nie podlewa, u tego tworzy się coraz większa przepaść między teorią i praktyką. Teoria oddala się w niebiańskie przestrzenie, do których oko nie sięga, a praktyka zniża się coraz bardziej do ziemi, całe życie sprowadza się coraz bardziej do życia ciała, człowiek coraz mniej staje się religijny, a w jego sercu religijność zatraca się i znika”.
Aktualności, Religijne
Obcowania z Bogiem nie należy sprowadzać wyłącznie do sfery intymności, czegoś głęboko wewnętrznego, ale należy je także dostrzegać w naszych relacjach z innymi ludźmi, bowiem „Im więcej człowiek łączy się z Bogiem, tym więcej zarazem zbliża się do ludzi. I tak samo: im bliżej człowiek jest bliźniego swego, tym bliżej jest równocześnie i Boga”. Na spotkanie z Bogiem zmierzamy przez świat i we wspólnocie – nie można oddzielać tych rzeczywistości od Boga.
Aktualności, Religijne
Niniejsze rozważania zostały napisane przez jednego z grekokatolików, który – podobnie jak większość z nich – w morzu codziennych obowiązków stara się być człowiekiem, pamiętać o Bogu i ocalić wiarę przodków. Książka ta jest próbą wsłuchania się w „bicie ludzkiego serca Boga”, co większość z nas czyni w szczególny sposób podczas każdej Boskiej Liturgii. Nadmienić też należy, że nie napisał jej świątobliwy asceta ani uczelniany teolog w zaciszu uniwersyteckiej biblioteki, ale jeden ze wschodnich chrześcijan, który – chociaż ukończył studia teologiczne – to jednak na co dzień pracuje zawodowo w pomocy społecznej, podobnie jak wielu z was ma swoje troski i radości.
Aktualności, Kulturalne, Niedokończone konwersacje, Religijne
Niniejsze rozważania zostały napisane przez jednego z grekokatolików, który – podobnie jak większość z nich – w morzu codziennych obowiązków stara się być człowiekiem, pamiętać o Bogu i ocalić wiarę przodków. Książka ta jest próbą wsłuchania się w „bicie ludzkiego serca Boga”, co większość z nas czyni w szczególny sposób podczas każdej Boskiej Liturgii. Nadmienić też należy, że nie napisał jej świątobliwy asceta ani uczelniany teolog w zaciszu uniwersyteckiej biblioteki, ale jeden ze wschodnich chrześcijan, który – chociaż ukończył studia teologiczne – to jednak na co dzień pracuje zawodowo w pomocy społecznej, podobnie jak wielu z was ma swoje troski i radości.
Aktualności, Kulturalne, Niedokończone konwersacje, Religijne
Rozważania Ireneusza Kondrowa na temat Grekokatolicyzm. Oblicze wschodniej wiary wpisują się w określony przekaz teologiczny, przepełniony osobistą refleksją o wierze wschodniej tradycji. Autor, jako przedstawiciel wschodniej opcji duchowości, stara się z właściwą sobie wrażliwością odnieść się do całościowej spuścizny chrześcijańskiego Wschodu. Ta bowiem stanowi dla niego fundament życia religijnego i zarazem wewnętrznego spełnienia osobowego.
Aktualności, Religijne
„Teologiczne podstawy pojednania polsko-ukraińskiego” – to temat międzynarodowej konferencji naukowej, która odbyła się 23 października w Centrum Międzynarodowego Stowarzyszenia Religijnego „Santa Sofia” w Rzymie. Jej celem było ukazanie m.in. interdyscyplinarnej refleksji nad religijnym wymiarem pojednania polsko-ukraińskiego ujawniając jego historyczny, filozoficzny i medialny kontekst. Uczestników konferencji powitali: eparcha (biskup) diecezji olsztyńsko- gdańskiej Arkadiusz Trochanowski i prof.
Najnowsze komentarze