Cerkiew pw. Świętych Symeona i Anny w Nakle wzniesiono w 1905 roku na miejscu świątyni drewnianej z 1830 roku.
Przed 1947 rokiem świątynia stanowiła cerkiew filialną parafii greckokatolickiej w Pozdiaczu (aktualnie Leszno). W 1977 roku władze PRL przeprowadziły szeroko zakrojoną akcję zmiany nazw 120 miejscowości w południowo-wschodnich województwach. Te brzmiące z ukraińska, zastąpiono polskimi. Zmiana dotknęła także i Poździacz (ukr. Поздяч) w ówczesnym województwie przemyskim. Wieś nazwano Lesznem [por. ].
Cerkiew zburzono po 1947 roku.
Aktualnie na miejscu cerkwi znajduje się kościół rzymskokatolicki. Budowę kościoła rozpoczęto staraniem ks. Lica 12 kwietnia 1984 roku na miejscu rozebranej przed 1970 rokiem cerkwi greckokatolickiej [por. http://stubno.przemyska.pl/historia-parafii/].
НАКЛО (pol. Nakło) – do 1947 r. wieś ukraińska w powiecie przemyskim.
W 1785 roku wieś zamieszkiwało: 366 grekokatolików, 74 rzymokatolików i 30 Żydów [Blazejowskyj, s. 392].
W 1939 roku wieś zamieszkiwało 770 osób w tym: 740 Ukraińców, 5 Polaków, 15 rzymskich katolików posługujących się językiem ukraińskim, 10 Żydów [Kubijowycz, 56].
Grekokatolicy [Blazejowskyj, s. 392]:
1840 rok – 368 wiernych,
1859 rok – 320 wiernych,
1879 rok – 430 wiernych,
1899 rok – 650 wiernych,
1926 rok – 850 wiernych,
1938 – 872 wiernych
Zobacz cerkiew w Pozdjaczu
Jeśli twoi przodkowie pochodzą z Nakła, nie pozwól aby wspomnienia twoich bliskich uległy zapomnieniu! Spisz relacje swoich bliskich, zeskanuj zdjęcia i prześlij świadectwa, a my je opublikujemy i zachowamy dla przyszłych pokoleń!
Моїродичі по татовій лінії походять з Накла , а саме мій прадід Олешко Олексій та моя прабабця,дідо Михаш Олексій та бабця Олешко- Михаш Катерина, її брати Олешко Іван та Михайло , та вся родина мого діда Михаша Олексія. Нажаль мій дідо загинув зі слів бабці у Берліні , а родина по його лінії в Україну нав’їжджала,вони поїхали не то в Канаду ,а може і в Америку. Це все що я знаю зі слів бабці.Ч