БОЙКІВСЬКА ВАТРА В УСТРІКАХ ДОЛІШНІХ
Petro Skrijka: Próba powtórnego ochrzczenia Nikofora
1. Pojęcie ikony Określenie ikona pochodzi od greckiego εἰϰών = obraz, odbicie, wy-obrażenie, porównanie. Przez ikonę rozumie się obraz malowany specjalną techniką zazwyczaj na drzewie lub na ścianie. W terminologii chrześcijańskiego Wschodu ikon jednak nie maluje się, lecz się pisze. W szerszym znaczeniu ikoną nazywa się również obrazy haftowane lub wykonane w metalu, marmurze, czy
1. Liturgiczny wymiar kultu maryjnego Kult maryjny w Kościele prawosławnym i katolickim wschodniej tradycji jest bardziej zakotwiczony w życiu liturgicznym niż w nauce dogmatycznej. Nabożeństwa w Kościele bizantyjskim, zwłaszcza liturgia eucharystyczna, nieszpory, jutrznia, mają charakter dramatu, misterium, który przedstawia i uobecnia historię zbawienia oraz dzieło zbawcze Chrystusa. W obrzędach i tekstach liturgii bizantyjskiej zawarte są
Wprowadzenie 1. Pojęcie duchowości Przez duchowość rozumie się formę i styl życia duchowego, religijnego, a więc życie wewnętrzne, czyli praktyczny sposób realizowania ideału chrześcijańskiego. Duchowość oznacza określoną postawę wewnętrzną, sposób mówienia o Bogu, stawania przed Bogiem, nawiązywania łączności z Bogiem i oddawania mu czci. Duchowość, to – przeżywanie dogmatu, wiary, prawdy religijnej. Duchowość jest zależna
![ks. prof. Janusz Czerski: Podstawy biblijne Liturgii św. Jana Chryzostoma [symbolika Boskiej Liturgii]](https://grekokatolicy.pl/wp-content/uploads/2018/08/DSC_0792-1080x675.jpg)
Liturgia bizantyjska składa się z czterech podstawowych części: 1. Przygotowanie darów ofiarnych (proskomidia) 2. Liturgia Słowa (katechumenów) 3. Liturgia Eucharystii (wiernych) 4. Obrzędy zakończenia. Do sprawowania Liturgii konieczne jest wewnętrzne przygotowanie celebransa (i diakona). 1. Przygotowanie do Liturgii i proskomidia 1.1. Przygotowanie Przygotowanie do Liturgii obejmuje: 1) przygotowanie wewnętrzne celebransa (i diakona), 2) modlitwy przed
1.1. Biblijne podstawy norm życia chrześcijańskiego Chrześcijanie są powołani przez Chrystusa, jako Jego uczniowie, do życia w świecie, ale we wspólnocie z Chrystusem. Kluczowym tekstem, który można uważać za definicję ucznia, jest wypowiedź Jezusa po pierwszej zapowiedzi męki: Jeśli ktoś chce [za mną iść i] towarzyszyć mi (ἀκολοσϑεῖν), niech się zaprze samego siebie i niech
![Duchowość bizantyjska [greckokatolicka]-zarys](https://grekokatolicy.pl/wp-content/uploads/2018/07/Grota-Bożego-Narodzenia-fot.-I..-Kondrów.jpg)
Duchowość jest to określona postawa wewnętrzna, sposób mówienia o Bogu, nawiązywania łączności z Bogiem i oddawania mu czci. Duchowości zależy od środowiska i warunków życia danej społeczności. Duchowości bizantyjska wyróżnia się następującymi cechami: 1 – akcentowanie roli Ducha Świętego we wszystkich dziedzinach życia; 2 – paschalnym charakterem pobożności; 3 – głębokim poczucie sacrum i misterium;
Ks. Janusz Czerski – Duchowość bizantyjska- Wprowadzenie 1. Pojęcie duchowości Przez duchowość rozumie się formę i styl życia duchowego, religijnego, a więc życie wewnętrzne, czyli praktyczny sposób realizowania ideału chrześcijańskiego. Duchowość oznacza określoną postawę wewnętrzną, sposób mówienia o Bogu, stawania przed Bogiem, nawiązywania łączności z Bogiem i oddawania mu czci. Duchowość, to – przeżywanie dogmatu,
Ks. Arkadiusz Trochanowski Bogactwo duchowe chrześcijańskiego Wschodu § 1. Doświadczenie wiary 1.1. Odmienność Wschodu Jan Paweł II pisze w SA, że na grunt słowiański święci Cyryl i Metody zaszczepili także teologię grecką oraz całe bogactwo chrześcijańskiego Wschodu. Analizę tego bogactwa z wyszczególnieniem charakterystycznych elementów teologii greckiej dokonuje nasz Autor w Liście apostolskim „ Orientale Lumen
Najnowsze komentarze