Medytacje, Niedziele po Pięćdziesiątnicy
Przypowieść o synu marnotrawnym możemy odnaleźć tylko w Ewangelii św. Łukasza. Przypowieść, czyli w/g literackiej terminologii alegoria mówi nam, że przedstawione w niej postacie i zdarzenia nie są najistotniejsze, lecz służą jako przykłady uniwersalnych zasad rządzących ludzką egzystencją, postaw wobec życia i kolei losu. Fabuła w wyrazisty sposób ma ilustrować jakąś prawdę moralną, filozoficzną lub religijną. Dlatego bohaterowie tej opowieści nie mają imion własnych, a mówi się o nich: „człowiek”, „ojciec”, „starszy syn”, „młodszy syn”. Miejsce i czas zdarzeń określa się w sposób ogólny: „był sobie (…)”, „dom ojca”, „dalekie strony”, „owa kraina”, pomijając wszelkie szczegóły.
Wielki Post
Z miasta Kafarnaum pozostało niewiele, kilka wąskich uliczek wykładanych bazaltem, dość dobrze zachowały się mury synagogi z IV wieku i fundamenty kilku domów. Dzisiaj nad miejscem, gdzie prawdopodobnie dokonał się cud uzdrowienia paralityka, stoi marsjański spodek, który z bliska okazuje się być konstrukcją z betonu i szkła. Nowoczesny kościół zawieszony nad domniemanym domem św. Piotra,
Wielki Post
1. Wyrażenie „prawosławny” ma już za sobą długą historię zarówno w życiu cerkiewnym jak i w literaturze. W ciągu stuleci bardzo wielu uczonych, społeczników, biskupów i wiernych opowiadało się bądź za zachowaniem go w cerkiewnej praktyce, bądź też za usunięciem, ewentualnie za zastąpieniem go określeniem „prawowierny” lub innym jemu podobnym. Ze względu na to, że
Medytacje, Niedziele po Pięćdziesiątnicy
1. Prawdziwy Izraelita. Rytm dzisiejszej Ewangelii, wyznaczają czasowniki „przyjść” i „widzieć”, powtórzone wiele razy, aby podkreślić, że jeśli celem człowieka religijnego jest poszukiwanie Boga, to kończy się ono spotkaniem Jezusa. Centralną postacią tego fragmentu jest obok Jezusa Natanael, którego Pan określa mianem „Izraelity, w którym nie ma podstęp:.” (w. 47) nie dlatego, że Izraelici normalnie
Najnowsze komentarze