Zaznacz stronę
Grekokatolicyzm. Oblicze wschodniej wiary  – wprowadzenie cz. 06/07.

Grekokatolicyzm. Oblicze wschodniej wiary – wprowadzenie cz. 06/07.

Jednocześnie należy podkreślić, że kultywowana przez grekokatolików ortodoksyjna tradycja liturgiczna powoduje, że pomimo formalnego przyjęcia dogmatyki rzymskokatolickiej – na Soborze w Brześciu (1596), Zamościu (1720) i Lwowie (1891) – grekokatolicy nigdy nie opuścili orbity oddziaływania ortodoksyjnego Kościoła wschodniego i nie zatracili jego istoty, która wyraża się w życiu liturgicznym i modlitwie, co wynika z licznych wypowiedzi teologów prawosławnych

Grekokatolicyzm. Oblicze wschodniej wiary  – wprowadzenie cz. 06/07.

Grekokatolicyzm. Oblicze wschodniej wiary – wprowadzenie cz. 04/07.

Czy tego chcą grekokatolicy jako przedstawiciele Katolickich Kościołów wschodnich, jak też prawosławni, czy też nie – ich Kościoły są ze sobą „naczyniowo połączone”, ponieważ posiadają „wspólny organ”, którym jest bizantyjska tradycja liturgiczna, stanowiąca serce obu naszych Kościołów. W konsekwencji należy pamiętać, że pomimo naszego czasowego zewnętrznego podziału organizacyjnego jesteśmy dogłębnie zjednoczeni w liturgii, która ujawnia i manifestuje istotę naszej wiary – życie z Chrystusem i w Chrystusie.

Grekokatolicyzm. Oblicze wschodniej wiary  – wprowadzenie cz. 02/07.

Grekokatolicyzm. Oblicze wschodniej wiary – wprowadzenie cz. 02/07.

Obcowania z Bogiem nie należy sprowadzać wyłącznie do sfery intymności, czegoś głęboko wewnętrznego, ale należy je także dostrzegać w naszych relacjach z innymi ludźmi, bowiem „Im więcej człowiek łączy się z Bogiem, tym więcej zarazem zbliża się do ludzi. I tak samo: im bliżej człowiek jest bliźniego swego, tym bliżej jest równocześnie i Boga”. Na spotkanie z Bogiem zmierzamy przez świat i we wspólnocie – nie można oddzielać tych rzeczywistości od Boga.

Grekokatolicyzm. Oblicze wschodniej wiary  – wprowadzenie cz. 02/07.

Grekokatolicyzm. Oblicze wschodniej wiary – wprowadzenie cz. 01/07.

Niniejsze rozważania zostały napisane przez jednego z grekokatolików, który – podobnie jak większość z nich – w morzu codziennych obowiązków stara się być człowiekiem, pamiętać o Bogu i ocalić wiarę przodków. Książka ta jest próbą wsłuchania się w „bicie ludzkiego serca Boga”, co większość z nas czyni w szczególny sposób podczas każdej Boskiej Liturgii. Nadmienić też należy, że nie napisał jej świątobliwy asceta ani uczelniany teolog w zaciszu uniwersyteckiej biblioteki, ale jeden ze wschodnich chrześcijan, który – chociaż ukończył studia teologiczne – to jednak na co dzień pracuje zawodowo w pomocy społecznej, podobnie jak wielu z was ma swoje troski i radości.

Działalność Kościoła greckokatolickiego 1957-1996

Działalność Kościoła greckokatolickiego 1957-1996

Autor: NDRZEJ MICHALISZYN 4.1. Charakter funkcjonowania Kościoła w latach 1957-1989 4.2. Utworzenie nowych struktur 1989-1996 Na fali przemian jakie miały miejsce w 1956 r. doszło do złagodzenia polityki państwa wobec Kościoła i innych związków wyznaniowych. Konsekwencją tego było wyrażenie zgody przez władze na erygowanie przez ks. Prymasa Polski pewnej ilości placówek greckokatolickich przy parafiach rzymskokatolickich.

Czytaj dalej